Δώσε μια ευκαιρία στη ζωή

Σκέφτομαι κάθε φορά που γκρινιάζω για κάτι, που τσακώνομαι με κάποιο αγαπημένο πρόσωπο, που νευριάζω με ασήμαντα πράγματα...μόλις ηρεμήσω λέω σταμάτα λίγο...ηρέμησε και σκέψου για τί ακριβώς νευρίασες? Γιατί η μαμά σου γκρινιάζει οτι δεν τρως σωστά, οτι στενοχωριέσαι για πράγματα που λύνονται...γιατί δεν βρήκες ακόμα την δουλειά που θέλεις να κάνεις...γιατί σε έπιασε η βροχή στο δρόμο και άργησες στο ραντεβού...γιατί το τελευταίο διάστημα όλα σου πάνε στραβά...γιατί έχασες τη δουλειά σου...γιατί νιώθεις οτι έκανες κάποιες λάθος επιλογές...

Κι έπειτα συμβαίνει κάτι και ξυπνάς...αρρωσταίνει ένα δικό σου πρόσωπο και ξαφνικά όλα αυτά μοιάζουν αστεία και μηδαμινά. Το μόνο που θέλεις είναι να τελειώσει αυτός ο εφιάλτης και να γίνουν όλα όπως πρίν...Και υπόσχεσαι στον εαυτό σου οτι δεν θα νευριάσεις ξανά για ασήμαντα πράγματα, δεν θα ξανατσακωθείς με την μητέρα σου για το φαγητό, το ντύσιμο, τις δουλειές του σπιτιού.

Είναι παράξενο αυτό που συμβαίνει σε μας τους ανθρώπους...θεωρούμε δεδομένη την υγεία, το να ξυπνάμε το πρωί, να πάμε στη δουλειά, να βγούμε με τους φίλους μας. Κι όμως ενώ ακούγεται τόσο τετριμμένο και κλισέ, η υγεία είναι το μοναδικό πράγμα που έχει σημασία. Αν δεν υπάρχει η υγεία, δεν έχεις την πολυτέλεια να ανησυχείς για άλλα πράγματα.

Και είναι παράξενο και αυτό που συμβαίνει όταν μάθουμε οτι κάποιο αγαπημένο πρόσωπο έχει καρκίνο...Φοβόμαστε ακόμα και να προφέρουμε την λέξη, σαν να είναι κάτι καταραμένο, κάτι που αν δεν το πούμε δυνατά, ίσως και να φύγει. Δεν ξέρω πως θα ένιωθα αν μάθαινα οτι εγώ έχω καρκίνο του μαστού...Συχνά περνάει από το μυαλό μου...Μόλις νιώσω κάποιο πόνο στο στήθος, μόλις στενοχωρηθώ ή πιεστώ σκέφτομαι...Κι αν έχω κάτι? Τι θα κάνω? Φοβάμαι να πάω στο γιατρό...φοβάμαι τι θα βρεί...

Μετά λογικεύομαι και κάνω την αυτοεξέτασή μου όσο καλύτερα μπορώ...δεν νιώθω κάτι...μήπως όμως δεν το κάνω σωστά? Μήπως υπάρχει κάτι και δεν το ψηλαφήζω? Πάλι ο πανικός μου μουδιάζει το μυαλό... Παίρνω τον γιατρό μου και κλείνω ραντεβού. Το αποφάσισα...θα κάνω όλες τις εξετάσεις που πρέπει. Γιατί το οφείλω στον εαυτό μου να τον προσέχω και να κάνω το καλύτερο για κείνον. Γιατί το οφείλω στους δικούς μου ανθρώπους που με αγαπούν και ανησυχούν για μένα.

Γιατί δεν μπορείς να λες δεν θα συμβεί ποτέ σε μένα. Είναι ανεύθυνο, επιπόλαιο και εγωιστικό. Ναι εγωιστικό. Γιατί δεν είσαι μόνος σου σε αυτό τον κόσμο. Γιατί δεν έχεις το δικαίωμα να στερήσεις τους δικούς σου ανθρώπους από την παρουσία σου. Γιατί έχεις υποχρέωση να κάνεις οτι περνάει από το χέρι σου για να διατηρήσεις σε καλή κατάσταση το σώμα και την ψυχή σου...Γιατί είναι δώρο η ζωή...και που όλοι οι άνθρωποι το θεωρούν δεδομένο...μέχρι την στιγμή που όλα τα δεδομένα ανατρέπονται.

Αυτόν τον μήνα λοιπόν πάρε κι εσύ την απόφαση. Μην το αναβάλλεις άλλο. Μην αναβάλλεις την εξέταση που όλες οι γυναίκες πρέπει να κάνουν. Δες το σαν ένα ετήσιο έλεγχο, κάτι που προγραμματίζεις μια φορά το χρόνο ανάμεσα στα τόσα άλλα. Δώσε μια ευκαιρία στον εαυτό σου. Δώσε μια ευκαιρία στη ζωή.