Αγαπώ θα πει χάνομαι...

Η Αλεξάνδρα, η Μαρίνα και η Ελίνα μεγαλώνουν σε ένα αρχοντικό όπου βασιλεύει η αδιαφορία. Έχουν τα πάντα αλλά τους λείπει το βασικό: η αγάπη. Ακολουθούν το πεπρωμένο τους, ερωτεύονται με πάθος, χωρίζουν. Ταξιδεύουν παρέα με τα περιστέρια της καρδιάς τους στο απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου και στην Καλντέρα της Σαντορίνης, πετούν πάνω από τις πλατείες της Φλωρεντίας, χορεύουν με τον ήλιο της ερήμου στη χλιδή των Αραβικών Εμιράτων, προσπαθούν με πείσμα να ανακαλύψουν τι θα πει "σ'αγαπώ".

Σε μια παράλληλη διαδρομή, παρών είναι και ο Δημήτρης, που σμίγει μυστικά με αλήθειες τραγικές, μπλεγμένος εν αγνοία του στον ίδιο οικογενειακό ιστό.

Τέσσερις ήρωες που ερωτεύονται, πονούν, χαίρονται, συγκρούονται, αναρωτιούνται ως που μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος που αγαπάει. Ίσως και μέχρι το φόνο? Είναι ποτέ δυνατόν? Έχει, άραγε, όρια η αγάπη?

Κάθε κεφάλαιο αυτού του βιβλίου μας διηγείται την ιστορία του κάθε ήρωα ξεχωριστά, από την οπτική και τον συναισθηματισμό του ίδιου. Κάθε ιστορία τόσο διαφορετική και μοναδική και τόσο άρρηκτα συνδεδεμένη με τις υπόλοιπες. Πρέπει να ομολογήσω οτι αυτό το βιβλίο με συγκλόνισε όσο λίγα. Είναι τόσο δυνατά όλα τα συναισθήματα που περιγράφει, ο έρωτας, το μίσος, η ζήλια, η απόγνωση, η ανάγκη για στοργή. Είναι σε πολλά σημεία εξαιρετικά συγκινητικό και έμεινε χαραγμένο στο μυαλό μου αρκετό καιρό αφού το είχα τελειώσει.

Πραγματικά αξίζει τον κόπο να το διαβάσετε αφού μόλις το αρχίσετε δεν θα μπορείτε να το αφήσετε αν δεν τελειώσει.

Θα ήθελα την γνώμη σας αν το έχετε διαβάσει κι εσείς ή και κάποιο βιβλίο που διαβάσατε και σας άρεσε πάντα με ενδιαφέρει να μαθαίνω.

Φιλιά