Σελίδες

Σάββατο 26 Απριλίου 2014

Weekly favorites #1

Γεια σας beauties!
Σήμερα θα δούμε μαζί τα αγαπημένα μου αυτής της εβδομάδας!


Έτοιμες?


  1. MAC Heroine Matte lipstick
  2. SIGMA F40 Large Angled Contour
  3. KORRES Professional Long Lasting Eyeliner 01 Black
  4. CLINIQUE Quickliner for eyes 10 Intense Truffle
  5. LIME CRIME Velvetines liquid lipstick in Red Velvet
  6. LANCOME Hypnose Star mascara in Noir Midnight
  1. KORRES Magnolia Bark First Wrinkles Day Cream
  2. LIERAC Exclusive Intense Nuit - Wrinkle Filling Night Cream
  3. LA ROCHE POSAY Redermic [R] Eyes review here
  1. LORVENN Paris Exotic Oil
  2. THE BODY SHOP Vanilla Body Mist
  3. DOVE Purely Pampering Shea Butter & Vanilla soap bar
  1. PANTHENOL EXTRA Sun Care Κρέμα & Stick προσώπου SPF50+ 
  2. APIVITA Face Scrub with Apricot
  3. KORRES nail colour in 32 Light Mocca
Αυτά ήταν! Πείτε μου αν έχετε δοκιμάσει κάποιο από αυτά και φυσικά αν θέλετε review μπορείτε να μου το ζητήσετε στα σχόλια.
Μέχρι την επόμενη φορά φιλιά πολλά!


Τετάρτη 23 Απριλίου 2014

Σήμερα διαβάζω: Άκου το τραγούδι της βροχής του Όμηρου Αβραμίδη


Ο Όμηρος Αβραμίδης είναι ένας από τους αγαπημένους μου συγγραφείς, αφού τα βιβλία του, αν και γραμμένα σε απλή γλώσσα, πάντα με συγκινούν και μένουν μαζί μου καιρό αφού τα έχω διαβάσει.
Ένα από αυτά τα βιβλία είναι και αυτό. Είναι η ιστορία ενός ζευγαριού που παρόλες τις δυσκολίες, τα εμπόδια και τις δυστυχίες που συνάντησαν στη ζωή τους - και που για χρόνια τους κρατούσαν χωριστά, η αγάπη τους δεν έσβησε ποτέ.
Είχε αρχίσει να βρέχει όταν η Λίζα πάρκαρε το αυτοκίνητο έξω από το σπίτι της. Έσβησε τη μηχανή και στράφηκε στον Κλέαρχο. Είχε δει θλίψη στα μάτια του από την ώρα που ξεκίνησαν, και στη διαδρομή ήταν σιωπηλός. Του έπιασε το χέρι και του χαμογέλασε τρυφερά. "Κλέαρχε", του είπε, "άκου το τραγούδι της βροχής, βοηθάει να ξεχαστείς". Η ανάμνηση πλημμύρισε την ψυχή του. Τα μάτια του έλαμψαν και της ανταπέδωσε το χαμόγελο. "Βοηθάει, Λίζα?" "Πάντα βοηθάει. Μάθε να το ακούς". Την κοιτούσε τρυφερά στα μάτια. "Κι αν δε βρέχει?" "Τότε άκου τους άλλους ήχους της φύσης, τον αέρα που φυσάει, το γρύλο που τραγουδάει, την κουκουβάγια. Άκου το θόρυβο των αυτοκινήτων, τη φωνή του μεθυσμένου που μιλάει με τον εαυτό του. Στρέψε την προσοχή σου έξω από σένα. Βοηθάει πάντα. Κάν'το". Ο Κλέαρχος έμεινε, μαγεμένος, να την ακούει να επαναλαμβάνει τα λόγια που της είχε πει τριάντα σχεδόν χρόνια πρίν.

Δεν σας κρύβω οτι σε πολλά σημεία αυτού του βιβλίου έκλαψα, συγκινήθηκα, απελπίστηκα, και ένιωσα τόσο κοντά στους χαρακτήρες σαν να ζωντάνευαν μπροστά μου όλα τους τα συναισθήματα και η εσωτερική πάλη ανάμεσα στο σωστό και σε αυτό που θέλει η καρδιά.
Διαβάζεται πολύ εύκολα και θα σας κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι την τελευταία του σελίδα.

Ραντεβού την επόμενη Τετάρτη.
Φιλιά

 

Δευτέρα 21 Απριλίου 2014

Review: NEW from La Roche Posay - Redermic [R] Eyes

Γεια σας κορίτσια και χρόνια πολλά!
Ελπίζω να περάσατε όμορφα τις μέρες του Πάσχα και να φάγατε πολυυυυυ!
Σήμερα λοιπόν θα μιλήσουμε για μάτια, και συγκεκριμένα για την φροντίδα και την περιποίησή τους.


Τα πρώτα σημάδια του χρόνου κάνουν την εμφάνισή τους στην επιδερμίδα γύρω από τα μάτια. Και όχι τυχαία, αφού είναι τέσσερις φορές πιο λεπτή από την επιδερμίδα του υπόλοιπου σώματος. Επιπλέον, οι σμηγματογόνοι αδένες στην περιοχή είναι λίγοι, με αποτέλεσμα το υδρολιπιδικό φιλμ να μην είναι σωστά "εξοπλισμένο" για να παρέχει επαρκή προστασία.
Καθημερινά ανοικοκλείνουμε τα μάτια μας τουλάχιστον 10.000 φορές, επιβαρύνοντας τη λεπτή επιδερμίδα γύρω από αυτά.


Η εξειδικευμένη φροντίδα λοιπόν της περιοχής πρέπει να ξεκινά από τη νεανική ηλικία και να συνεχίζεται συστηματικά στα χρόνια που ακολουθούν.

Πρόσφατα η πολύ γνωστή σε όλους εταιρεία δερμοκαλλυντικών La Roche Posay κυκλοφόρησε μια νέα κρέμα ματιών, την Redermic [R] Eyes. Περιέχει 0.01% καθαρή ρετινόλη και ρετινόλη προοδευτικής απελευθέρωσης , που αποτελεί τον χρυσό κανόνα για την αντιμετώπιση και λείανση των ρυτίδων.  Έχει ελαφριά, λεπτόρρευστη υφή και σε συνδυασμό με την καφεϊνη, χαρίζει άμεσο εφέ σύσφιξης, εξαφανίζοντας τα σημάδια της κούρασης.
Την χρησιμοποιούμε σαν καθημερινή θεραπεία για τις ρυτίδες γνωστές και σαν "πόδι της χήνας", αλλά και για τους μαύρους κύκλους. Είναι ιδανική για ευαίσθητα μάτια αλλά και για όσους φορούν φακούς επαφής - δηλαδή ότι πρέπει για μένα!

Η δράση της είναι άμεση και ορατή, καθώς η επιδερμίδα γύρω από τα μάτια γίνεται πιο λεία και φαίνεται πιο ξεκούραστη και φωτεινή. Χρειάζεστε ελάχιστη ποσότητα και τα αποτελέσματά της θα φανούν από τις πρώτες εβδομάδες χρήσης.


Η αρχική τιμή της είναι στα 28€ αλλά μπορείτε να την βρείτε σε πολύ χαμηλότερη τιμή και σε online φαρμακεία.

Εσείς τι κάνετε για να φροντίζετε τα μάτια σας? Έχετε δοκιμάσει κάποια κρέμα ματιών? Θα ήθελα πολύ να μάθω καινούριες ιδέες και προτάσεις!

Φιλιά πολλά!



Τετάρτη 16 Απριλίου 2014

Σήμερα διαβάζω... 'Ο Χριστός ξανασταυρώνεται" του Νίκου Καζαντζάκη

Γεια σας και πάλι!
Αποφάσισα σήμερα η στήλη να έχει μια γεύση από την Μεγάλη Εβδομάδα που διανύουμε. Στο πνεύμα λοιπόν των ημερών, το σημερινό βιβλίο που θα σας προτείνω είναι από τα πιο γνωστά βιβλία του Νίκου Καζαντζάκη.

Στη Λυκόβρυση, ένα ελληνικό χωριό της Ανατολής, υπάρχει το έθιμο να γίνεται η αναπαράσταση των Παθών κάθε επτά χρόνια. Ο παπα-Γρηγόρης με τους προεστούς επιλέγουν τα πρόσωπα που θα λάβουν μέρος: το Χριστό θα υποδυθεί ο Μανολιός, ένας απλός βοσκός, τον Ιωάννη, ο Μιχελής, ο γιος του άρχοντα Πατριαρχέα, τον Ιούδα ο Παναγιώταρος, τη Μαγδαληνή, η χήρα Κατερίνα.
Αργά το απόγευμα, καταφθάνουν πρόσφυγες από ένα άλλο χωριό, καταδιωγμένοι από τους Τούρκους. Ζητούν βοήθεια, αλλά ο παπα-Γρηγόρης τους διώχνει, λέγοντας οτι φέρνουν μαζί τους επιδημία χολέρας.
Οι πρόσφυγες, με επικεφαλής τον παπα-Φώτη, καταφεύγουν στο άγριο βουνό της Σαρακήνας.
Μετά από την επιλογή του στο ρόλο του Χριστού, ο Μανολιός αλλάζει μέρα με τη μέρα. Χωρίζει την αρραβωνιαστικιά του και αποφασίζει να φτάσει σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη πνευματική, ψυχική και σωματική αγνότητα, με οδηγό τον παπα-Φώτη. Μάλιστα, στο πανηγύρι του προφήτη Ηλία, υπερασπίζεται τους πρόσφυγες και μιλά για την αξία της αγάπης και του ελέους, προκαλώντας την αντίδραση των συγχωριανών του και την οργή του παπα-Γρηγόρη.
Στο μεταξύ πεθαίνει ο Πατριαρχέας και ο Μιχελής αποφασίζει να μοιράσει την περιουσία του στους πρόσφυγες. Όταν εκείνοι έρχονται στη Λυκόβρυση να παραλάβουν τα κτήματα, ο παπα-Γρηγόρης κηρύσσει το Μιχελή ανισόρροπο και ξεσηκώνει τους ντόπιους. Μετά το βίαιο θάνατο του αδελφού του στη σύγκρουση που ακολουθεί, ο παπα-Γρηγόρης υποδεικνύει στον αγά το Μανολιό ως υπαίτιο όλων των συμφορών. Πετυχαίνει την καταδίκη του και την παράδοσή του στους εξαγριωμένους χωρικούς.
Πηγή: http://www.greekbooks.gr/


Δεν θα σας πω πολλά για αυτό το βιβλίο, μια και ο Καζαντζάκης είναι ένας από τους πιο αμφιλεγόμενους συγγραφείς παγκοσμίως. Το βιβλίο αυτό το διάβασα όταν ήμουν ακόμα στο γυμνάσιο κι όμως μένει ακόμα αποτυπωμένο στη μνήμη μου. Όσο περνάνε τα χρόνια βλέπω πόσο διαχρονικό είναι και πόσο παίρνουν καινούρια ζωή τα νοήματα και τα μηνύματά του - όσο αυξάνονται και οι δικές μου εμπειρίες από τη ζωή και τους ανθρώπους.
Τον συγγραφέα αυτόν ο καθένας από μας τον ανακαλύπτει με τον δικό του τρόπο και στον δικό του χρόνο.
Εύχομαι να περάσετε ένα υπέροχο και ήρεμο Πάσχα κοντά στους αγαπημένους σας και σας αφήνω με μερικές γραμμές από το απίστευτο αυτό βιβλίο.


  • Μπόρα είναι μαθές η ζωή, θα περάσει!
  • Θεριό 'ναι η καρδιά του ανθρώπου. Θεριό ανήμερο...Χριστέ μου, μήτε εσύ μπόρεσες να τη μερώσεις.
  • Ο Χριστός είναι παντού, τριγυρίζει απόξω από το χωριό μας, χτυπάει την πόρτα μας, στέκεται και ζητιανεύει απόξω από την καρδιά μας. Φτωχός, πεινασμένος, άστεγος είναι ο Χριστός.
  • Ο διάολος μπορεί και μπαίνει μονάχα στην Κόλαση, ο άγγελος μπορεί και μπαίνει μονάχα στον Παράδεισο. Ο άνθρωπος όπου θέλει!
  • Εύκολο να θυσιάσεις στο Θεό το τίποτα, δύσκολο να θυσιάσεις τα πάντα.




Τετάρτη 9 Απριλίου 2014

Σήμερα διαβάζω... "Το Φως στο Σκοτάδι" της Μαρίνας Κουλούρη

Μια καινούρια στήλη ξεκινάει στο blog μου από σήμερα και είμαι πολύ ενθουσιασμένη γιαυτό! Θα την ονομάσω "Σήμερα διαβάζω..." και κάθε Τετάρτη θα υπάρχει μια δική μου πρόταση για κάποιο βιβλίο που διάβασα και θέλω να σας μιλήσω γι'αυτό.
Και τι καλύτερο από το να εγκαινιάσω αυτή τη στήλη με το βιβλίο που διαβάζω αυτή την περίοδο.


ΓΑΛΛΙΑ, ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1940
Στη σκιά της ναζιστικής κατοχής, ένα εκρηκτικό ερωτικό τρίγωνο αψηφά τη ζοφερή αλήθεια του πολέμου.

ΓΟΥΙΝΤΕΡ ΠΕΪΛ
Μια Αγγλίδα στο Παρίσι, τόσος χειμώνας σ'ένα όνομα, τόσες μνήμες - ανοιχτές πληγές να χαρακώνουν την εύθραυστη νιότη της, διχασμένη ανάμεσα σε δύο άντρες, με το πάθος να πυρπολεί βεβαιότητες και επιθυμίες.

ΡΕΝΕ ΜΑΡΤΕΝ
Ο μαχητής της γαλλικής Αντίστασης, φλογερός ιδεολόγος, παράτολμος επαναστάτης, το αίνιγμα του ανθρώπου που επιλέγει να ζήσει στα άκρα.

ΦΡΙΝΤΡΙΧ ΦΟΝ ΣΤΙΛΕΝ
Ο ταγματάρχης των Ες-Ες, ο κατακτητής με το ανθρώπινο πρόσωπο, μετέωρος ανάμεσα στο στρατιωτικό καθήκον και στο μυστικό κάλεσμα της καρδιάς.


Η χίμαιρα του έρωτα, η σαγήνη της εξουσίας, το παιχνίδι της διεκδίκησης, η μάχη της κατάκτησης, η αναπόφευκτη σύγκρουση. Τρεις άνθρωποι δέσμιοι μιας απαγορευμένης ιστορίας, στις παρυφές του φόβου και της ελευθερίας. Εκεί, στην πόλη του Φωτός, ψηλαφούν τα όριά τους αναζητώντας λίγο φως μέσα στο σκοτάδι.

Είναι τόσο παράξενο να διαβάζεις ένα μυθιστόρημα που η πλοκή του εκτυλίσεται στο Παρίσι του Β' Παγκοσμίου πολέμου, γραμμένο από μια Ελληνίδα! Μέσα από τις σελίδες και τις γραφικές περιγραφές νομίζεις οτι περπατάς στους δρόμους του Παρισιού, κι ότι στην επόμενη γωνία θα εμφανιστούν γερμανοί στρατιώτες με τη σβάστικα στο μανίκι.

Η ιστορία μπορεί να φαίνεται συνηθισμένη - ένα ερωτικό τρίγωνο που διχάζει - όμως γνωρίζοντας τους χαρακτήρες όσο προχωράει η πλοκή γίνεται τόσο συναρπαστική και τα πρόσωπα παίρνουν σάρκα και οστά με τα πάθη, τις αδυναμίες και τις δυνατές συγκινήσεις να πρωταγωνιστούν...Το λατρεύω και σας το προτείνω χωρίς δεύτερη σκέψη!

Και μια μικρή γεύση από τις σελίδες του...

"Σε θυμάμαι. Κάθε μέρα σε θυμάμαι. Κάθε λεπτό. Τη χροιά της φωνής σου. Τα μάτια σου όταν μου γελούσες. Όταν με έπαιρνες στα χέρια. Πως να σε ξεχάσω! Κάποτε, θέλω να σε ξεχνώ. Η θύμησή σου μου φέρνει πόνο. Μου θυμίζει πως είμαι ζωντανή. Δε θέλω να σε ξεχάσω. Η λήθη είναι θάνατος. Κι η μνήμη είναι θάνατος...συγχρόνως και ζωή. Για να σε θυμάμαι, πρέπει να'χεις πεθάνει. Με κάποιον τρόπο, να'χεις πεθάνει. Ζεις, γιατί σε θυμάμαι."